Zespół prawnie chronionych witraży w kościele pw. Św. Mikołaja w Tarnowskich Górach – Reptach Śląskich powstał w latach 1867-1871, w czasie gdy był budowany kościół. Stanowią element pierwotnego wyposażenia, niegdyś niezwykle bogatego, pomyślanego jako zakomponowane, kompletne dzieło. Prawdopodobnie były jednym z elementów fundacji hrabiego Giudo Henckel von Donnemsmarck, fundatora świątyni. Witraże tworzą jeden z najstarszych dziewiętnastowiecznych zespołów zachowanych na terenie Górnego Śląska i są reprezentatywnym przykładem sakralnych przeszkleń tego okresu. Pomimo ascetycznej formy mają duże walory artystyczne i historyczne. Stanowią dopełnienie kompozycji figuralnej. która w swej ascetycznej kompozycji odbiega od licznych późniejszych przedstawień postaciowych w otoczeniu bogatego pejzażowego szkła lub sztafażu architektonicznego. Pola witraży podzielone są białym i niebieskim paskiem na maswerkowe, zdwojone ostrołukowe przeszklenie z kołem w szczycie. Pozostałe kwatery wypełnione są przez romboidalne pola. Układ dekoracyjny tworzą po cztery szybki z malowanym na białym tle szarym motywem lilijki. Witraże w prezbiterium zostały prawdopodobnie świadomie zaprojektowane jako skromniejsze, o prostej kompozycji. W ten sposób jedynie podkreślają najważniejszy element  prezbiterium jakim jest ołtarz główny, nie odciągając jednocześnie od niego uwagi. Cały zespół zalicza się do najciekawszych tego typu obiektów w naszym regionie. Znaczenie obiektu należy rozpatrywać także poprzez jego usytuowanie w sąsiedztwie zabytkowego zespołu kopalni rud srebra w Tarnowskich Górach pretendującego do wpisu na listę światowego dziedzictwa.